Dag 20 Westerborkpad. Wijster-Hooghalen. 16 kn.

Gisteren liepen we weer een deel van het Westerborkpad. Wijster-Beilen-Hooghalen. We wilden al een dag eerder gaan, maar toen werd er Code Geel voorspeld. We bleven dus thuis! Gisteren op pad gegaan, er waren ook regenvoorspellingen, maar wij hielden het de hele dag droog. We liepen grote delen pal naast de spoorlijn. Erg confronterend, maar reeël. Daarvoor lopen we deze route! We naderen nu kamp Westerbork. In Beilen voerde de route ons langs de Joodse begraafplaats, nu omringd door moderne woningen. In Hooghalen is het treinstation afgebroken. Vanaf dit station liepen de Joodse mensen 5 km naar kamp Westerbork. In 1942 is een spoorlijn aangelegd tot kamp Westerbork.

We kwamen er achter dat vlak voor de bevrijding Hooghalen erg is getroffen. Ontzettend veel boerderijen zijn in brand gestoken. Toch weer een heel bijzondere dag! Binnenkort lopen we naar Kamp Westerbork.

Dag 19 Westerborkpad, Hoogeveen - Wijster, 21 km.

Deze week liepen we weer een stuk van het Westerborkpad. Hoogeveen-Wijster. We stonden erg vroeg op!!!. Zo waren we om kwart over 8 al in Hoogeveen. Bij het huiskamercafé begonnen met een kop koffie.

We gingen op pad om 21 km te lopen. Een flinke afstand maar de route was qua natuur erg mooi. Wel droevige plekken onderweg. o. a. in het bos buiten Hoogeveen. 3 mensen uit het verzet en 2 Joodse mensen waren daar vermoord. Zie de herinnering hieronder.

Later onderweg stuitten we op een gedenksteen. Vlak voor de bevrijding werden 19 mensen uit de buurtschap vermoord omdat ze een parachutist hielpen. O. a. een vader, moeder en 3 zonen. Wat een verdriet moet dat zijn geweest aan de Wijsterseweg.

Tegelijkertijd zagen we bij de Wijsterseweg verschillende ooievaarsnesten op de spoorwegpalen.

We naderden Wijster en liepen langs de enorme vuilnisbelt van de VAM. Wat een gebied! Nu rijden daar veel wielrenners over de rommel.

In Wijster namen we de Q bus naar Beilen en daar de trein naar Hoogeveen. Het openbaar vervoer liep gesmeerd en wij zien terug op een mooie droge dag.

Dag 18 Westerborkpad, Koekange - Hoogeveen. Ruim 16 km.

Op deze zonnige voorjaarsdag liepen we van Koekange naar Hoogeveen. Via Echten. We hadden de auto in Koekange gezet en voor 9 uur begonnen we aan onze wandeling. In Echten kwamen we langs de plaggenhut, die ik herkende van heel lang geleden.

Heeft natuurlijk niks met het Westerborkpad te maken. 😜 Na Echten liepen we verder naar Hoogeveen langs een vaart.

Aangekomen bij Hoogeveen kwamen we langs een prachtige boerderij met een lang hofpad. De familie Flokstra, die hier woonde,verleende gastvrijheid aan veel onderduikers.

In Hoogeveen kwamen we langs de Joodse begraafplaats. Voor de begraafplaats stond een herdenkingsmonument met de namen van de omgekomen Joodse mensen uit Hoogeveen.

In Hoogeveen liepen we nog langs (voorheen) de synagoge en langs de heel oude Joodse begraafplaats.

Bij het station aangekomen moesten we 3 kwartier wachten op de bus naar Koekange. Geen probleem met dit mooie weer en we raakten in gesprek met een Syrische asielzoeker die sinds 6 maanden in Nederland verblijft. Hij sprak al voortreffelijk nederlands en wilde graag met ons praten. En wij met hem, natuurlijk. Zo brengt elke wandeldag ons iets moois!

Dag 17, Westerborkpad. Meppel-Koekange 15 km.

En....een Welgelegen voor mijn verzameling. Vanmorgen vertrokken we op tijd richting Meppel. Bij het station begon onze route. We liepen dwars door Mepppel heen, langs de Synagogestraat en langs veel Stolpersteine! Achteraf niet zo raar, al die Stolpersteine, want op het monument lazen we dat 224 Joodse mensen uit Meppel zijn weggevoerd en niet meer terug gekomen. Wat vreselijk toch steeds weer.

We liepen Meppel uit en staken de spoorlijn over. Daarna volgden we een prachtige route door Ruinerwold en door Berghuizen. De route liep volledig anders dan in het boekje was aangegeven. Maar gelukkig was deze nieuwe route goed bewegwijzerd. We konden niet mislopen.

Ook passeerden we vlak voor Koekange een huis, genaamd Welgelegen. Deze voeg ik aan mijn verzameling toe. Het lijkt dat er ooit een winkeltje in het pand zat. Er stond een auto voor het huis, die mocht natuurlijk niet op de foto. Dus de foto van de zijkant genomen.

Vervolgens het laatste stukje naar de bushalte in Koekange gelopen.

Daar aangekomen moesten we 40 minuten op de bus wachten in de regen! (geen dakje boven ons hoofd) Maar de paraplu bood uitkomst.

Op naar het volgende deel van het Westerborkpad.