We begonnen bij Elspeet en liepen naar Harderwijk.
Het duurde even voor we konden beginnen, want er moest eerst een auto naar Harderwijk gebracht.
Daarna kregen we koffie van J. Geweldig, elke keer weer die heerlijke koffie bij de start!!!
En toen begonnen we aan de route.
Even flink aangestapt om warm te worden.
We liepen voortdurend door het bos, over prachtige kronkelwegen en heuvels, begroeid met bomen.
We liepen ook een gedeelte samen met de route van het Zuiderzeepad.
Dat riep herinneringen op aan een paar jaar geleden, toen we dit pad liepen.
Bij Het Rode Koper dronken we heerlijke capucino met brownies en daarna vervolgden we onze tocht.
Het bleef prachtig!
De wind suisde door de bomen en we voelden ons de koning te rijk met zo'n fijne wandeldag.
We kwamen langs het kleine kerkhof van Sonnevanck.
Hier werden patienten en personeel begraven.
En daarna werd het zoeken naar de auto.
Ergens aan de Koeweg stond ie!!!
Maar waar precies? Richting Ermelo!
Dus nog wat extra kilometers gemaakt.
Ik kwam verschillende keren over wegen die mijn moeder en haar vriendin vroeger fietsten met de Zandenbosroute.
De ANWB heeft al deze routebordjes verwijderd en het fietsroutenetwerk aangelegd.
Maar wat hebben mijn moeder en mevrouw B. als pioniers deze route vaak gefietst. De fietspaden waren in het begin nog onverhard.
 |
| Nog een overgebleven schildje! |
 |
| Leuvenum |
De bossen in Leuvenum waren favoriet bij mijn moeder.
Dit is een ode aan haar.
Rubato, het feit dat je van dit beticht een ode aan je moeder hebt gemaakt, past geheel bij, zoals zij was!
BeantwoordenVerwijderenDit heeft zij jou in haar leven voorgedaan en jij pakt het nu, (en voorheen al vaker), op.
Wat een dag gisteren, foei wat een geknoei op het laatst!.
En toch kon het niet beter, niet anders.