De boom weet het nog niet, maar wij wel.
Morgen gaat hij om!
Hij heeft de kastanjeziekte.
Al een paar jaar wordt het blad minder groot en bloedt de boom.
Eind augustus jl was de boom al in herfsttooi en met de wind in september waaide al het blad er af.
Een raar gezicht, terwijl de rest in de tuin nog groen was.
Nog een dag kijken we naar deze kale boom.
Jaren geleden zelf geplant.
Hij gaf veel schaduw, meer aan de buren dan aan ons.
Ook stonden er bij extreem warm weer moeders onder de boom te wachten op hun kind dat uit school kwam.
We hebben er onder gezeten met onze Canadese loge's jaren geleden.
Met tante H. en ome G op een onverwachte hemelvaartsdag samen.
Op zomderavonden met ons tweeën, tot heel laat.
Maar volgend jaar:
Geen witte kaarsjes vegen uit de tuin.
Geen plakkerige bruine dingetjes onder de schoenen.
En niet al dat blad vegen in de herfst, dag in dag uit.
We zullen zien hoe het bevalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten