zaterdag 28 februari 2015

Borkum




We waren een paar dagen op het Duitse waddeneiland Borkum.



Ter ere van ons 40-jarig huwelijk.
Het was vrij goed weer, we staken over in Eemshaven, het duurde ongeveer 3 kwartier.
Vanaf de haven in Borkum word je normaal gesproken met de trein naar het centrum gebracht, maar vanwege het kleine aantal passagiers stond er een bus voor ons klaar, evenals op de terugreis.
Dus een ritje in die bijzondere trein hebben we niet gemaakt.
Het eiland lijkt in niets op "onze " waddeneilanden.
Er staan heel grote, oude, chique hotels aan een boulevard.
Een boulevard kennen wij so wie so niet op "onze" waddeneilanden.
Het was ontzettend leuk om eens op een Duits waddeneiland te zijn.
Ook de taal geeft  een extra vakantiegevoel.
We maakten prachtige wandelingen naar het oosten van het eiland en daar was alles eigenlijk wel het zelfde als op "onze" waddeneilanden.
Eindeloze strandvlaktes, woeste duinen met watertjes, en niemand anders dan wij beiden.
Zo liepen we ook 40 jaar geleden op Terschelling.

Loop je mee met ons over Borkum?

Walviskaken
Oude vuurtoren, niet meer in gebruik. Kerkhof rondom

Grafsteen, zie volgende foto
Vertaling bij de grafsteen, let op van Nederlands naar Duits., dat was de taal die men sprak op Borkum

Met dit toestel vertrokken 10 minuten later 3 passagiers richting Emden.
Grote koppel ganzen vloog op









We hebben genoten van onze dagen op Borkum.
Een aanrader om even een paar dagen weg te gaan!




vrijdag 6 februari 2015

Uitgekozen



In het kerkblad stond een oproep om foto´s op te sturen.
De mooiste foto´s worden als kaarten afgedrukt en in de 40 dagentijd  worden de gemeenteleden van de kerk opgeroepen om ´s  zondags één of meer kaarten mee te nemen naar huis en deze te sturen naar iemand die alleen is, ziek is, die wat extra aandacht nodig heeft.
Ik had 4 foto´s opgestuurd, allen gemaakt tijdens onze wandeling naar Santiago de Compostela.
En..............................laat nu één van mijn foto´s zijn uitgekozen.
Samen met een foto van iemand anders, een foto van een arend die vliegt in de besneeuwde bergen.
Ik voel me natuurlijk enorm vereerd.
De foto plaats ik hieronder.
Ik kan me het moment nog goed herinneren toen ik deze foto maakte.
We waren die ochtend  vroeg uit de Refugio vertrokken, het was nog donker en het vroor.
We droegen onze regenkleding over onze kleren vanwege de koude.
We hadden zelfs een ontmoeting met iemand die zijn sokken als handschoenen gebruikte.

Een bijzondere ochtend.

We verlaten hier de Refugio

Dit is de foto



Bovenmeestershuis in Huinen



Enige weken geleden vertelde ik over Klompenpad het Huinerpad, een prachtige wandeling.
Onze auto parkeerden we op een pleintje dichtbij een school
We liepen toen langs de school en het bovenmeestershuis en sloegen linksaf.

Ik twijfelde of dit huis van de bovenmeester was ( geweest), maar een voorbijganger op de fiets beaamde dat in dit huis jarenlang meester de Graaf en meester Roest hadden gewoond.

De school zag er niet zo oud uit.
Het blijkt dat deze school in 1972 de oude school heeft vervangen.
zie hier
De huidige school is in een soort U-vorm om het schoolplein heen gebouwd en staat heel vredig in het platteland.
Toen we het wandelpad op liepen zagen we de school van de andere kant en we zagen dat de kinderen uit hun klaslokaal de hele dag de weilanden in kijken.
Wie heeft ooit zo mooi op school gezeten?
Ochtend
Middag