zondag 29 juni 2014

Wat de tafels vertellen..................




We hebben verschillende tafels in ons huis ,zoals iedereen.
Een salontafel, grote tafel, gastentafel, campingtafel, tuintafel, nog een tuintafel en nog meer tafels.
En juist deze nog meer tafels vertellen hun verhaal.
Ik kan ze niet weg doen, heb ze niet allemaal meer nodig, ze staan vaak in de schuur en komen te voorschijn met een feestje of zo.
Eigenlijk staan sommige vaak in de weg.
Maar vanwege hun verhaal blijven het "onze tafels".

Ik begin met de keukentafel.
Deze is gemaakt door een oom van A.,oom Gerrit Piepenbroek uit Wilp.
Deze oom leeft inmiddels niet meer, hij was timmerman.
Ik vond de tafel die bij hem in de schuur stond, zo mooi.
Hij maakte er één voor ons, zomaar spontaan.
Het kostte wel wat, maar dat was een familieprijsje.




Vakmanschap van ome Gerrit Piepenbroek

Dan dit witte onooglijke tafeltje!
Dat stond bij mijn ouders in een hoekje in de winkel.
Als het erg druk was, b.v. met Sinterklaas, dan kon je op dit tafeltje cadeautjes inpakken als de toonbank bezet was.
Er stond altijd een rol plakband op.
Een tafeltje van niks, maar hij blijft!




Dan dit tafeltje met groen blad.
Het stond 40 jaar geleden in de kelder van ons huis.
Laten staan door de vorige bewonders.
Toen wij 31 jaar geleden een tweeling kregen en ik beneden een extra kamertje inrichtte, werd dit tafeltje de aankleedtafel.
Een dik stuk schuimplastic er op met een mooi stuk badstof en klaar was de aankleedtafel.
Ik heb daar veel plezier van gehad.
Daarna een hele tijd gebruikt op de logeerkamer en nu staat ie een poosje in de schuur.
Maar hij kan niet weg!



En dan deze tafel.
Toen we 40 jaar geleden trouwden wilde ik niet alles nieuw.
Deze tafel was van onze schoonouders. Er zat een kruis onder.
Dat hebben we verwijderd.
De tafel is helemaal afgeschuurd en kreeg deze mooie kleur.
Zo stond de tafel jaren in onze woonkamer.
Maar met zes personen werd de tafel te klein.
Een neef heeft hem een tijdje geleend toen hij op kamers woonde.
Onze oudste dochter gebruikte deze tafel toen ze op kamers woonde.
En nu staat de tafel al weer een hele tijd bij ons boven als aankleedtafel voor de kleinkinderen.
Deze tafel gaat echt niet weg!





En dan de laatste tafel.
De tafel van mijn grootouders.
Ze trouwden in 1910.
Ik denk dat de tafel ook van die tijd is.
Toen ik op kamers ging mocht ik de tafel hebben.
Ik had er  toen een geel gestreept kleedje over.
Later stond ie in onze keuken als keukentafel, maar werd te klein voor ons gezin.
De tafel zat flink in de was en er zaten witte verfvlekken op die wij er 40 jaar geleden op morsten.
De tafel stond jaren in de schuur of in ons zitje ( het voormalig kippenhok, het hokje zeggen wij)
Deze week kreeg ik de geest.
Ik heb de tafel behandeld, de meeste was is er af en de verfvlekken zijn er ook af.
Een plaatje, vind ik zelf.
De tafel staat sinds een paar dagen zonder kleedje in ons "hokje" te pronken.
Ik laat je even zien hoe zuinig men vroeger was.
Waarschijnlijk werd de tafel wat gammel, op het blad zie je een serie spijkers.
Ik laat de onderkant zien, dan kun je zien hoe dit werd opgelost door mijn opa in vroeger tijd.



Onderkant van de tafel, w.s 100 jaar oud



Tafels
ze vertellen het verhaal
van een familie
van eten met elkaar
lachen met elkaar
zorgen hebben en delen
uithuilen
en opnieuw beginnen
schuif maar aan
je kunt er altijd bij.

Ik eindig met een heel oud tuintafeltje, nu bloementafeltje
 









donderdag 26 juni 2014

Het Maarten van Rossumpad, Dalfsen - Zwolle

Een prachtige wandeling



Begin juni liepen we weer een deel van het Maarten van Rossempad.
We zijn gestart bij het station in Dalfsen en we liepen naar Zwolle.
De tocht voerde ons langs mooie Havezathe's, o.a. Huis Den Berg en  Den Aalshorst.
Verder langs Den Alerdinck in Laag Zuthem.
Hier had ik ooit ( 1969/1970) een vormingsweek.
Ik wilde graag Den Alerdinck op de foto zetten, maar het was nog wat veraf.
Ik wachtte op een beter moment, maar dat kwam niet want de route week af van Den Alerdinck.
Dus daarvan geen foto.

Den Aalshorst

We kwamen ook langs schiterende boerderijen, bij elkaar gegroepeerd.
Alles keurig verzorgd en in de verf. Een lust om langs te lopen.




We liepen ook over paden waar we wel eens hebben gefietst, maar te voet is het toch weer een andere ervaring, merken we elke keer.
Zo ook in Windesheim.
Hier fietsen we regelmatig, en we dachten dat we Windesheim wel kenden.
Maar dat was niet zo, we gingen door een mooi bosgedeelte  bij Havezathe Windesheim waar we nooit eerder op hadden gelet.

Prachtige schuur bij Havezathe Windesheim

We passeerden de enorme IJsselcentrale bij Harculo.
En toen moest ik denken aan "de Schrik van Harculo". Wat/wie was dat toch vroeger?
Maar dat was gauw gevonden op internet.
klik hier
Wikipedia geeft een korter verslag.
klik hier.
Aan de IJssel zaten we op een bankje wat we ook kennen van onze fietstochten.



Het laatste deel liepen we ongeveer naast de spoorlijn en zo kwamen we uiteindelijk bij het station.
De trein bracht ons terug naar Dalfsen.
We zaten heerlijk uit te rusten in de trein, maar helaas duurde de rit maar kort.
Het was weer een prachtige wandeldag met dat "typische wandelweer", weing zon, beetje frissig, droog.


 



 Ons volgende deel van het Maarten van Rossumpad wordt Vaassen - Apeldoorn
 



 

donderdag 19 juni 2014

Rondje Pontje, Veessen - Fortmond





Afgelopen weekend had A. dienst als vrijwilliger op het Kozakkenveer, het fiets- en voetgangerspontje van Veessen naar Fortmond en omgekeerd.
Hij doet dit met veel plezier.
De passanten zijn altijd opgewekt, ze zijn heerlijk aan het fietsen of wandelen en genieten van de prachtige IJssel en alles daar om heen.
Na afloop van zijn dienst fietsten we samen nog een een eindje.

Uiteraard gingen we met het pontje over naar Fortmond.
Op Fortmond staan de resten van een oude steeenfabriek.
Hierin huizen veel vogels.
De grote pijp van de steenfabriek staat er nog en is gerestaureerd.
Het terrein van de steenfabriek is woest begroeid, een prachtige plek om te wandelen of te picknicken (zoals we eerder met de kleinkinderen deden)

Ik neem jullie mee met een Rondje Pontje.


De Steenfabriek, gezien vanaf Veessen

Loopplank bij Veessen

Schipper A.


We varen naar Fortmond, de pont vaart een heel stuk mee op de IJssel


We naderen Fortmond



Tot onze schrik zagen we jonge mensen afdalen van de schoorsteenpijp, ze waren helemaal boven geweest en hadden geen bescherming van kettingen of zo iets

Veessen gezien vanaf Fortmond

Onder deze begroeiing is de steenfabriek, we kijken nu vanaf een uitkijktoren


De IJssel, gezien vanf de  uitkijktoren

Ooievaarsnest op Fortmond

Fortmond, hier zie je nog betonsporen van gebouwen en rails

De steenfabriek


We zien het pontje komen uit Veessen

Loopplank Fortmond
 Na deze schtterende oversteek fietsten we door de Duursche Waarden naar Den Nul, naar het prachtige nieuwe bezoekerscentrum.
Daar konden we heerlijk buiten koffie drinken met zicht op de IJssel.
Het restaurant wordt gerund door mensen met een verstandelijke beperking.
In het infocentrum is veel informatie over de omgeving.
We gaan hier zeker nog een keer naar toe, want we zijn nog lang niet uitgekeken.



Hier dronken we koffie



Daarna fietsten we naar Wijhe en daar namen we de ( grotere) pont en vaarden nog een keer over die schitterende IJssel.

Pont Wijhe


Een prachtige dag, waarop we genoten van onze eigen omgeving.

Voor informatie over het Kozakkenveer,
zie hier

Voor informatie over Fortmond,
zie hier

Voor informatie over het bezoekerscentrum Op Duur,
klik hier

Ik hoop dat je hebt genoten van dit mooie stukje Nederland.

zondag 15 juni 2014

Brocante en meer op Den Oldenbelt



 




In augustus 2012 kocht ik bordjes bij de net geopende Brocante van T. en M. zie hier

Dit weekend fietste ik naar Veessen, waar A. vrijwilliger is op het fiets- en voetgangerspontje.
Om half twee eindigde zijn dienst, ik was wat vroeger en ging even aan bij vrienden op de Oldenbelt met een Brocante, Koffie- en theeschenkerij en een Rustpunt.
Ook kun je er een kleine wandeling maken door de bomentuin van de bomenkwekerij en er zijn 4 verstilde plekken waar  teksten van Thomas á Kempis je tot nadenken zetten.
Veel fietsers nemen graag een kijkje op deze mooie plek.

De Brcante en Koffie - en theeschenkerij is onder gebracht in het voormalige Koetshuis en het Rustpunt is te vinden in het oude stekhuis, genaamd De Loofhut.

Al met al een prachtige plek om uit te rusten, koffie te drinken, even bij de Brocante te kijken en te mijmeren bij alles wat je daar ziet.
In het Rustpunt kun je voor één euro koffier, thee of fris drinken.
Over Rustpunten heb ik al eerder geschreven.

Koetshuis



















We zijn nu boven en beneden in het Koetshuis geweest.



Nu naar rustpunt De Loofhut






De Loofhut, een luxe Rustpunt


Een plekje bij het Rustpunt waar je buiten koffie kunt drinken


Museum in de Loofhut


Het was heerlijk toeven op de Oldenbelt, daarna vertrok ik naar Veessen.
De volgende keer schrijf ik over het Kozakkenpontje in Veessen.