woensdag 14 mei 2014

Een nieuw geluid





Na ons concert van 3 mei j. l. zijn we vorige week gestart met een nieuwe dirigent.
Natuurlijk moet iedereen even wennen, maar het lijkt te klikken tussen dirigent en koor.

We gaan in het voorjaar van 2015 Petite Messe Solennelle van Rossini zingen.
Een prachtig stuk.
We hebben het stuk in 2005 met ons andere koor ook gezongen.
Ik dacht dat ik nog veel wist, maar er is toch ook veel weggezakt.

We vinden deze muziek erg mooi en draaien het thuis erg veel.
Dan hoor ik hoofdzakelijk de sopraanpartij.
Zelf ben ik alt, dus ik moet voorlopig de sopraanpartij vergeten en me concentreren op de altpartij.


Gisteravond zijn de oefen-CD's uitgereikt en vanmorgen heb ik mijn partij al uitgebreid geoefend.

Ik laat jullie het deel Cum Sancto Spiritu horen.

In dit stuk komen heel veel "amens" voor.
Erg moeilijk, want ben je even de draad kwijt, dan kun je je niet op de tekst concentreren om weer in te haken.




Dat wordt dus heel veel oefenen de komende tijd.

zaterdag 10 mei 2014

Opening 50ste Klompenpad, het Doesburgermolenpad te Ede





Met mijn suède laarsjes op het Klompenpad.


 
 
 
 
 
 


We waren uitgenodigd voor de opening van het 50ste Klompenpad, het Doesburgerpad te Ede.
De opening vond plaats op 9 mei in Huize Kernhem.
We werden buiten ontvangen door deze "grote mensen"


 

 en daarna binnen met koffie en Klompenpadgebakjes.


 


Er was een grote opkomst:klik hier
Burgemeester van Ede, Commissarissen  van de koning te Utrecht en Gelderland.
Vrijwilligers
Medewerkers van Landschapsbeheer Gelderland
Boeren en grondeigenaren die hun grond beschikbaar stelden voor het Klompenpad






Commissaris van Gelderland, ook een wandelaar

Het was een geanimeerde, feestelijk opening en bijeenkomst.
Na  alle woorden van terugkijken en dank  gingen we naar buiten en werd de plaquette onthuld.
 






 
 De commissarissen van de koning, de burgemeester van Ede , de directeuren van het Gelders en Utrechts landschapsbeheer en de directeur van Waterstaat openden het pad.

Het had de hele avond geregend, maar gelukkig was het nu droog.
We gingen lopen van Huize Kernhem naar de Doesburgermolen en daar liep ik met mijn suède laarsjes in de modder en op het natte graspad.








 
Hier gaan de alle aanwezigen het graspad op richting de Doesburgermolen.


 

De Doesburgermolen.
Hier werden we in de buitenlucht verrast met een optreden van twee acrobaten gekleed in boerenkleren.
Daarna nog een "Mijmering van een bewoner uit deze streek over het Klompenpad" in een werkplaats voor mensen met een verstandelijke beperking.
Hier kregen we een drankje aangeboden.
Je kon ook een streekbiertje nemen.
 
Hier zie je dus dat aanwoners van het nieuwe pad hun voordeel doen met het Klompenpad.
 
We kijken terug op een bijzonder leuke avond in Ede.
 


woensdag 7 mei 2014

Van St. Jean Pied de Port naar Santiago de Compostela



Onze pelgrimstocht



In april 2005 begonnen we met onze wandeling naar Santiago.
We hadden besloten om tot een bepaalde dag te lopen en niet tot een bepaalde plek op de route.
Dit gaf ons rust en joeg ons niet op.

We zijn gestart in St. Jean Pied de Port aan de Franse kant van de Pyreneeën.
Dus we begonnen onze wandeling met het oversteken van de Pyreneeën.
Dit hebben we in 2 dagen gedaan.
In Roncesvalles kwamen we aan over de Pyreneeën en we sliepen in een Refugio.
Een Refugio is een overnachtingsplek voor één nacht voor de pelgrims.
We sliepen met ongeveer 100 mensen op een slaapzaal.
In Roncesvalles gingen we 's avonds naar de mis en van een wandelaar werden we gelijk een pelgrim.
We kregen in het Nederlands de zegen mee.





Dit is alles wat ik mee nam



Kruis van Thybault op de Pyreneeën

Pyreneeën
  
 
 
Oude brug, speciaal vanwege de pelgrims in het verleden aangelegd

Een van de slaapzaaltjes in Pamplona, bij de nonnen

Onderweg


 


Kruisjes onderweg
 
Castrojeritz, hier stoppen we
 
We hebben dan 325 kilometer gelopen in ongeveer 14 dagen.
We zijn gestopt op de Meseta en hieronder beginnen we 2 jaar later, op de Meseta, weer aan onze tocht.

Op dit moment voelen we ons ontzettend blij dat we weer verder kunnen gaan met onze tocht.



Het teken wat we volgen

DONATIVO, gratis, zomaar onderweg.......


De Meseta, eindeloze vlakte

's morgens om 7 uur

                        Meestal stonden we om zes uur op en begonnen we om half zeven a zeven uur aan onze tocht.




Beneden, achter het kruis ligt Astorga, daar stoppen we



 
Deel twee zit er op. We liepen 198 kilometer in ongeveer 10 dagen.
We stopten in Astorga.
 
In 2009 liepen we ons laatste deel naar Santiago, 350 kilometer.
We begonnen weer in Astorga.

We vertrokken hier in het donker, het was erg koud, regenkleren aan vanwege de koude

De eerste ochtend


 

 


Santiago, 5 mei 2009













We hadden het besluit genomen om door te lopen naar Finisterre, ongeveer 100 kilometer naar de kust. Het zogenaamde "einde van de wereld".
De pelgrims in het verleden wasten zich dan in zee, knipten hun lange haren af en verbrandden hun kleren.
Ze waren natuurlijk vies en stinkerig.
Zo konden ze gelouterd aan een nieuw leven beginnen.

Op weg naar Finisterre, je ziet de zee al in de verte

Finisterre

Verbranden kleren



De  zee bij Finisterre

 
Terwijl wij aankwamen in Finisterre was de politie druk "met iets".
Het bleek dat er net iemand was verdronken.
De zee is erg gevaarlijk daar.
Dat temperde ons natuurlijk wel, er hing een gespannen sfeer, die we lang bij ons hielden.

x x x x

De naam Santiago staat voor de apostel Jacobus.
In de bijbel is ongeveer één zin aan hem gewijd.
In Handelingen 12 vers 1 en 2.

"En omstreeks die tijd sloeg koning Herodes de hand aan sommigen van de gemeente om hen kwaad te doen. En hij liet Jacobus, de broeder van Johannes, ter dood brengen met het zwaard. En toen hij zag dat dit de Joden welgevallig was, ging hij voort en nam ook Petrus in hechtenis".

Tot zover de Handelingen 1.
Het zou gebeurd zijn in 44 na Christus.
Volgens het verhaal zou Jacobus zijn onthoofd, zijn lichaam is in een bootje gelegd en is hij aan de kust in Spanje terecht gekomen.
Daar is hij begraven en over zijn graf is een indrukwekkende kathedraal gebouwd.
Al eeuwen lang komen pelgrims naar Santiago om de kathedraal te bezoeken.
Voor ons was het eventuele lichaam van Jacobus niet zo belangrijk, maar wel al die mensen die eeuwenlang hun tocht hebben gelopen  over het barre land op sandalen met wat brood, wat wijn en met gevaar voor eigen leven.
Onderweg bemerkten we dat we als wandelaar vertrokken, maar al snel pelgrim werden.

De sarcofaag, waarin de resten van de apostel Jacobus worden bewaard.

Wat heeft de Camino ons gebracht?

Heel veel.
Een prachtige ervaring, we hebben veel bijzondere mensen ontmoet.
We leerden leven met heel weinig, een rugtas met acht kilo, meer hadden we niet.
We hebben niets gemist.
We leerden om ons geen zorgen te maken als we geen of weinig eten hadden.
We kwamen altijd wel een winkeltje of een toonbankje in een café tegen waar we één banaan of een half broodje konden kopen.
We leerden ook om niet meer te eten dan nodig was, en bewaarden de rest van ons brood voor later op de dag.
We leerden ons vermaken met niets, want boeken hadden we niet bij ons.
Alleen een klein bijbeltje.
We waren blij als de douche in de Refugio het goed deed.
We waren o zo blij om na de wandeling een poosje op een bed te kunnen liggen.
We hadden de tijd om over dingen na te denken.



Onderstaande tekst kregen we mee na de mis in Los Arcos.
 
Wees ons nabij tijdens onze tocht
wees onze gids op de kruispunten
wees onze moed bij vermoeidheid
wees beschermer bij gevaar
wees beschutting op de camino
wees schaduw bij warmte
wees licht in de duisternis
wees bevestiging in onze voornemens.
 
Opdat we door U begeleid, gezond en wel de Camino mogen beëindigen. Verrijkt in deugd en genade, ongedeerd huiswaarts mogen keren, vervuld van een heilzame en blijvende vreugde. Door Jezus Christus onze Heer. Amen.
 

maandag 5 mei 2014

Vervolg middag Rotterdam

Ruim twee weken geleden waren we een middag in Rotterdam.
We bekeken het nieuwe stationsgebouw en maakten een wandeling door Rotterdam.
Zie vorig blog over Rotterdam.

We liepen  onder anderen langs het kantoor waar A. vroeger werkte in de theehandel.
In het kantoor was toen de firma Van Rees, Burcksen en Bosman's  gevestigd.
Het pand staat aan de Westersingel vlak bij het Museum Boymans en Beuningen.
Dit museum  hopen we een volgende keer te bezoeken.






suikerzakje, op internet gevonden


Ook liepen we over de Kruiskade en kwamen we langs een park wat nog vrij nieuw was.
In het park stond een beeld van "de Reus van Rotterdam" , Rigardus Rijnhout.



Rigardus Rijnhout





 
 
Ik had nooit van hem gehoord, maar A. kende het verhaal van deze grote man.
Wat moet het leven ingewikkeld voor hem zijn geweest.
Met dit log wil ik mijn respect voor hem tonen.

Voor meer informatie klik hier .
En onderstaand filmpje vond ik op you tube.

 
 
En hier onder is een prachtige film In Loving Memory te zien.
Ik kan hem niet anders dan op deze manier op mijn blog zetten.
De moeite waard.
 
 
 
Daarna wandelden we verder.
A. haalde allerlei herinneringen op en wist nog precies de weg.
Op een bankje bij de Laurenskerk zaten we even te genieten in de zon.
En daarna kwamen we bij de Delftsche Poort.


 
Laurenskerk

 

Delftsche Poort

Om half zeven kwamen we bij H. en I. en daar werden we verrast met een heerlijke kaasfondue.

 
Het was een leuke dag met een blik in het verleden.