vrijdag 1 april 2011

I.M. Gieny

In het jaar dat wij, 4 vriendinnen, 50 jaar werden begonnen we met het lopen van het Pieterpad.
Het beviel ons zo goed dat we daarna besloten om het Zuiderzeepad te gaan lopen met elkaar.
We zijn gestart  met het Zuiderzeepad in Amsterdam in september 2005. We liepen toen in drie dagen van Amsterdam naar Nijkerk, Oldenaller.
Daarna werden het dagwandelingen.
Door ziekte en drukte liepen we wel eens een tijdje niet, maar we pakten steeds de draad weer op.


Zo ook 11 april 2010.
We liepen toen van Monnickendam naar Durgerdam.


Hier volgt het verslag uit mijn wandeldagboek van 11 april 2010.



12 uur.
Vandaag het Zuiderzeepad weer opgepakt. ( W. kan gelukkig na haar ongeluk, een jaar geleden, ook weer mee. ) A. gaat als enige gast vandaag mee. We lopen vandaag Monnickendam - Durgerdam. Het is winderig, droog en niet warm. We zitten nu te eten op tuinstoelen in een weilandje in Uitdam. De stoelen een beetje uit de wind gezet. Eitjes, soepjes en broodjes komen uit de tas.
De omgeving is hier prachtig, plus minus 10 kilometer van Amsterdam. Mooie houten huizen, veel slootjes en mooie vergezichten.
14 uur.
We zitten heerlijk aan de thee en de koffie  in Holysloot. In een schoolhuis, sinds 3 jaar café. Het lijkt of we bij ons thuis zijn.
We hebben heerlijk door de weilanden gelopen, omringd door vogelgeluiden. Over vlonders en bruggetjes. Nu het laatste stuk naar Durgerdam.
17 uur.
De tocht zit er op! Met belbus en gewone bus zijn we terug in Monnickendam. We zitten heerlijk aan een pizza bij de Italiaan. Het was een frisse, niet zonnige maar fijne wandeldag.


Met name gaf vooral Gieny aan dat ze ontzettend had genoten van het deel van de wandeling dat door de weilanden liep, en waar de vogels zich zo uitbundig lieten horen.

We maakten plannen om op 25 juni 2010 de laatste etappe naar Amsterdam te lopen. Misschien daarna iets leuks doen?

Maar het ging anders!

Op 27 april 2010 gingen Gieny en Paul met Gemma, Paulien en Rutger naar Zuid - Afrika.
Op woensdag 12 mei zouden ze terug komen van hun reis.
Hun vliegtuig verongelukte in Tripoli, Libië.
Een hele familie kwam om. ( en veel anderen)

25 juni 2010 hebben we met elkaar, zonder Gieny, onze tocht afgemaakt.
Het Zuiderzeepad was volbracht, maar zo voelde het niet. Het was meer alsof we onze missie hadden volbracht.
In de Johannes en Ursulakerk in het Begijnehof hebben we Gieny en haar geliefden herdacht.

In Paradisum, Requiem, Fauré.


Amsterdam 2005, start Zuiderzeepad


Op 10 april a.s. gaan we met elkaar het deel Monnickendam - Durgerdam van het Zuiderzeepad opnieuw lopen ter gedachtenis.





3 opmerkingen:

  1. Nu rollen er toch wel dikke tranen over mijn wangen.....
    Zo was het precies... een heel goede herinnering.
    Dank voor deze mooie post Rubato.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Willy,

    Ja, ook mij raakt het erg.

    gr. Henny

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Henny wat mooi.

    Het dringt weer extra tot mij door dat jullie een leven lang lief en leed gedeeld hebben...
    Wat zal je haar missen...

    BeantwoordenVerwijderen