Inmiddels verhuisd

Inmiddels zijn wij verhuisd naar het vakantiehuisje.
Al een week wonen we hier.
Alles prima hier.
We hebben het een en ander van ons zelf meegenomen.
Zo voelen we ons hier thuis de komende 6 maanden.
Een kastje ging mee, een stoeltje, servies, bestek, lampen waarbij we goed kunnen lezen, tuinsetje.

Afgelopen dinsdag werden onze spullen in een enorme vrachtwagen geladen en naar de opslag gebracht.
Tot nog toe missen we niets.
We hebben het prima naar onze zin.

Zo kijken we uit het raam, naar ons eigen setje

Onze bank verhuisde weer mee

Vandaag een regendag, een geschikte dag om mijn petroleumstel voor de dag te halen
En een stoofpotje  te maken.
Wel even in de regen op de fiets naar het dorp voor de ingrediënten, maar dat is het wel waard.

Het afscheid nadert....6, eigenlijk is het nu zover.

Het is bijna zover.
Mijn laatste berichtje over het naderend afscheid.
Ons bezoekje aan Groningen heeft ons goed gedaan.
We zijn daarna niet meer aan het pakken gegaan, eigenlijk is alles wel zo ongeveer ingepakt.
Alle kasten zijn leeg, voor een vreemdeling lijkt het of er niets is veranderd in ons huis, maar schijn bedriegt.
Wij weten beter!

Afscheidskaart van ons zo geliefde plekje, waar
we precies een jaar hebben gewoond

Afgelopen woensdag werd officieel de eerste steen gelegd in het woonproject waar ons nieuwe huis komt te staan.
En.........wij kregen de eer om de eerste steen te leggen, dus aan ons huis werd deze eerste steen geplaatst. nr. 5.
De keus was op ons gevallen omdat wij de allereersten waren die zich aanmeldden voor deze woning en omdat we 42 jaar bijna "om de hoek" hebben gewoond. Dat wil zeggen, we woonden in het bovenmeestershuis en de woningen worden op het schoolplein gebouwd.
Het was een heel bijzondere gebeurtenis.
A., de wethouder en ik legden de eerste steen.
( de wethouder was geboren in het huis naast het project, dus ook weer bijzonder)
Ons kent ons!!!

We ontmoetten ook de andere a.s. bewoners.

Wethouder =oud- buurjongen, ik en A. (voor deze keer op het blog.)

Komend weekend verhuizen we naar ons vakantiehuisje. We hopen regelmatig op vakantie te gaan.
Verder willen we de komende tijd onze OV-kaart en onze museumkaart vaker gaan gebruiken.
En natuurlijk volgen we de bouw op de voet.

Groningen, het was heerlijk.

We zijn weer thuis, maar we hebben een paar heerlijke dagen gehad in Groningen.
Gisteravond heel gezellig met onze zoon en schoondochter in het hotel gegeten en met elkaar gepraat.
Vanmorgen vertrokken we om 10 uur uit het hotel in Bedum en liepen we naar Stedum. Het was prachtig zonnig, winderig weer.

In Stedum even een broodje op een bankje gegeten en de kerk van binnen bekeken.
We konden de sleutel bij een huis dichtbij de kerk ophalen.

Een prachtige, druk gedecoreerde kerk die 's zondags nog wordt gebruikt voor de eredienst.

Daarna liepen verder naar Loppersum.

Bij het prachtige hotel Spoorzicht dronken we een kopje koffie.

Met de Arriva trein reisden we terug naar Bedum door het mooie Groninger landschap.

 

 Nu weer thuis aan de slag met de herinnering aan een paar mooie dagen! 

Wandelen in Groningen

Vandaag een heerlijke wandeldag gehad.
Na de kerk buiten koffie buiten gedronken bij ons hotel en daarna op pad gegaan.
We gingen naar Onderdendam, naar onze zoon.
We liepen heerlijk in de wind.
In verband de Open museumdagen was de ( gesloten) gereformeerde kerk open voor publiek.
Een kerk van de Amsterdamse school, architect Albert Wiersema.
Binnen waren de kerkenraadskamer en de vergaderzaal ingericht met meubels
uit de Amsterdamse school.
Prachtig!

Dat was genieten.
Daarna naar onze zoon, die twee huizen verder woont.
Gezellig gekletst met elkaar, en weer verder te voet, weer naar Westerwijtwerd.
En vandaar terug naar Bedum.
Om zes uur waren we daar weer terug.
Om zeven uur kwamen onze zoon en schoondochter bij ons dineren in het hotel.
Een fijne afsluiting met elkaar.

Morgen nog een dagje wandelen en eind van de dag weer richting huis.

Bedum

Even geen verhuisdozen, 2 dagen Bedum

We zijn twee dagen in Bedum.
Even wat anders doet ons goed.
Vanmiddag koffie gedronken in het huiskamer café  in Westerwijtwerd.
Een oud café,  door jonge mensen weer nieuw leven ingeblazen.

Daarna de kerk in Westerwijtwerd bekeken.
Er worden allang geen diensten meer gehouden.
Het kerkorgel is verdwenen, alleen de orgelpijpen zitten er nog.
Ook gingen we de laddertjes op om de toren te beklimmen.
We zagen de prachtige grote klok van dichtbij.
Door een dakraampje konden we uiteindelijk "genieten" van het uitzicht.

Op de terugweg naar beneden ook de zolder boven de bogen van de kerk gezien en tussen de spinnewebben gelopen.

Hieronder wat plaatjes uit de kerk.

Op de eerste verdieping in de toren was vroeger de kerkenraadskamer, vanuit deze kamer de volgende foto.

We verlaten de kerk en wandelen nog even door Westerwijtwerd.

Nu naar Bedum, waar we dichtbij de Waldfriduskerk overnachten.

En morgen "ter kerke" gaan.

Het afscheid nadert.......5

Gisteren en vandaag de hele dag spullen ingepakt voor de opslag, voor het vakantiehuisje en voor de kringloop.
De dozen bestemd voor de kringloop brengen we direct weg, zodat we er niet weer in kunnen gaan rommelen.

Maandag gaan we verder.
Dan gaan onder anderen de blauwe bordjes in de doos.
Over mijn blauwe bordjes schreef ik al eerder.

Zie hier


Ze hangen nu een jaar in mijn ouderlijk huis aan de muur.

De ontbijtbordjes zijn van mijn grootouders geweest en de schoteltjes zonder kopje zijn van van mijn moeder geweest.
Ik zag bij de vorige verhuizing al hoe vernuftigd één schoteltje was "ingeframed".
De bordjes en schoteltjes hebben aan de achterkant een gekocht ijzeren frame/rekje.

Hieronder twee bordjes.

Hieronder een schoteltje.

En hieronder het schoteltje wat ik jullie graag wil laten zien.

Ik laat de achterkant van beide schoteltjes zien

Het linker schoteltje is ingeframed met vliegertouw en een "haakje " (van haakje en oogje)
Een prachtige, huishoudelijke, creatieve oplossing van mijn moeder.

Hier nog iets duidelijker.

Ik dacht even, bewaar ik die schoteltjes nog?
Ja, natuurlijk bewaar ik ze!
Maandag gaan ze in de verhuisdoos en ergens in het voorjaar hoop ik ze weer uit te pakken.