Tweede blik in mijn kaartendoos

Vandaag geef ik weer een blik in mijn kaartendoos.
Vaak koop ik een bijzondere kaart als ik ergens kom.
Veel kaarten hebben een eigen verhaal, langer of korter geleden.



Het Joodse bruidje van Rembrandt van Rijn.
Ongeveer 20 jaar geleden gingen we met onze 4 kinderen naar het Rijksmuseum.
Onze zoon stond lang stil bij het Joodse bruidje en wilde daar later graag een kaart van kopen.
De kaart zit nog steeds in mijn doos.
Zelf schildert hij ook in zijn vrije tijd en op dit moment is er in zijn woonplaats een tentoonstelling aan hem gewijd.





Het Groninger Museum.
In 2004 waren we hier met A, zijn broer en onze schoonzus.
Mijn zwager had ALS en zat in de rolstoel.
We gingen een dag met z'n vieren uit en dat werd Groningen.
Op dat moment was er een tentoonstelling van Russische landschapschilders.
Vanuit zijn rolstoel bezag hij alles.





Twee kaarten met een afbeelding van de Russische landschapschilders.






Een heel andere kaart.
Regelmatig ga ik met de trein naar Utrecht naar de kleinkinderen.
Als ik wat te vroeg ben, ga ik even de stad in en koop ik bij Steven Sterk, de boekwinkel vlakbij de Domtoren, kaarten om te versturen.
Dit is één van die kaarten.







Dit zijn twee kaarten van de Camino, de weg naar Santiago de Compostella in Spanje.
We wilden deze route graag lopen als pelgrimstocht/bezinningstocht.
Maar zes weken vrij nemen achter elkaar was voor A. niet mogelijk.
We besloten om niet te wachten tot later, maar de tocht op een zodanige manier te lopen die voor ons mogelijk was.
We hebben hier drie vakantie's aan besteed.
In 2005, 2007 en 2009.
We zijn gestart in St. Jean Pied de Port in de Franse Pyreneéen.
De bovenste kaart geeft de route aan, op de onderste kaart staan de tekens die we volgden onderweg.
Het was een bijzondere en onvergetelijke ervaring.

 

 

 En dan deze kaart.
Deze komt eigenlijk niet uit mijn kaartendoos, maar staat tegen de achterwand in een glazenkastje.
Maar zeker een logje waard.
Deze kaart kreeg mijn moeder toen ze kind was van opoe en is 85 jaar oud.
Haar eigen moeder stierf toen ze nog geen drie jaar oud was.
Haar moeder kwam uit Epe en ging na haar huwelijk wonen in Zundert in Brabant.
Opoe uit Epe stuurde deze kaart naar haar kleindochtertje in Brabant, die moederloos was.
Wat erg voor opoe om je kleinkind zo ver weg te hebben ( in die tijd)

De kaart uitgeklapt

 

Met deze mooie oude kaart eindig ik dit logje.